Praefatio in Latinum tradita
Ad propositum meum, duas res maiores meas coniungere volui; herbarum et Latinorum. Praeter notam nexum inter eos – nomina scientifica plantae directe ex nominibus eorum Romanorum saepe derivant – vaframentum est de lingua Latina quae me semper fascinavit. Quamvis multae apparentiae contra, nomen omne arboris Latinum femininum est. Pleraque nomina latina in secundae declinationis, cum termaninatione “-us”, sunt masculina, ut “arcus”, qui dat “arco” Hispanice, res masculina. Sed accipe nomen “pinus”. “Pino” Hispanice est. Masculinum perfecte visum estne? Cum in centuriis Hispani oratores verbi faciei valorem formam acceperunt, illud ut masculinum tractantes, Latine nomen femininum est. Pinus alta est, non altus.
Quid de arboribus Latini muliebriter viderunt? Cur confundunt oratores Romanorum quae saecula ex Lusitania ad Romaniam tam manifesta viderunt? Invitus hoc novum genus linguae antiquae studendi causa feci, eo magis quod inter tot unicae linguae Latinae lineamenta in posteros tradita sunt, unum ex paucis perditis. Nulla una e iusto linguarum Romaniarum masculina apparentis arboris nomina tamquam feminina tractant.
Causa evidens non est cur nomina arborum feminina sint Latine, et in investigatione de nominibus arborum plurium viginti diversorum in corpore Latinorum, non inveni. Attamen non solum grammatica est quae locum eminentiae praebet arboribus iis qui Latinam linguam student. In disquisitionibus meis, quid invenerim, litteratura est pulchra et varia, quae arborum mentionem faciunt. Ramunt in lasciva poesi amatoria et heroica heroum; sunt sal acrium contumeliarum et sunt partes in venenis strigum scelestarum. Per lens arborum, permagna panorama veterum Romanorum litterarum manifesta est.
In hoc incepto per pomerium Latinae poesi legere poteris. Perambula ad otium, morari in arboribus quae oculos capiunt. Forsitan agnosces vel deteges in te aliquos amores Romanorum arborum, vel forsitan aliquid discere de cultura Romana antiqua. Gaude!
Meditatio in Latinum tradita
Ego vere hoc propositum fruendum! In ea multae litterae Latinae explorare potui. Valde ex ingenti operum varietate et in illis translationibus detectis delectatus sum. Translatio e Latino mea praelata opera cum hac lingua; in Latinum ex Anglico translatio, nova admodum opera fuit, licet nonnulla ex eo in ephemeride egi. Difficile erat — tamen etiam perquam elucidatur. Ego quoque consilio interretiali aspectus huius rei fruebar. Spero fore ut quicumque hoc inceptum legerit, maiore intelligentia litterarum Latinae, culturae Romanae et lignorum educata sit!
